Та бидний эртний танил, найрсаг сайхан ааштай, цэцэн цэлмэг ухаантай Насрэдин Хожаг санаж байгаа байх. Хожаг мөн өгөөмөр, буянтайг мэдэхгүй хүн үгүй. Тийм ч учраас зочид тасардаггүй байлаа. Ирсэн гийчид нь сайхан хоол ундаар дайлуулсаар байгаад гэртээ харихаа мартчихдаг байсан гэнэ. 
    Хожад нэг хөрш байж. Тэд дундаа нэг цэцэрлэгтэй юмсанжээ. Тийм болохоор хөрш нь Хожагийнд хэн ирсэн, хэн явсныг андахгүй сайн мэддэг байв.
    Хожа харамч хөршөө хэрхэн мадалсныг энэхүү үлгэрээс уншаарай...